إلى أين أذهب
كنت معيشهم احلى عيشه وصرفت عليهم كل اللى كان معايا وسبتلى العيال وقالت ليا اهم عندك انت حر فيهم انا مش حمل البهدله والجوع ده وياريت تطلقنى مادام مش قادر تصرف عليا وماارتحتش الا لما اتطلقت وانا حالتى النفسيه اټدمرت وقولت اكيد اللى انا فيه ده ذنبك بس مكنتش عارف اعمل ايه انا عارف انك عمرك ما كنتى هترضى وتيجى تعيشى معايا تانى ولو رجعتلك شقتك هعيش فين انا والاولاد
وكمان انا اتطريت ارهن الشقه عشان اعرف اعيش واصرف من الرهن وكنت فاكر ان الظروف ممكن ترجع تتحسن واسدد الرهن بس ما فيش فايده كل حاجه ضاعت ارجوكى سامحينى وانا مردتش بكلمه وقلبى لسه برده مش مسامح وبقيت ابصله وبقول ياترى فعلا ندما ولا عاوزنى ارجع اصرف عليك وعلى اولادك وراح ماسك ايدى وطالع ادخلى شقتك شايفه حلنا بقى عامل ازاى وولاد اخوكى حالهم بقى ازاى حتى الكبير فيهم لما لقانى تعبان ومشقادر عليه بقى عايش حياته لنفسه ومعرفش عنه حاجه بصيت للشقه عشان افتكر ذكرياتى مع والدى فيها بس الشقه اتبهدلت تماما والحال بقى صعب و
خير فى ايه قالت ابن عم زوجى شافك اخر مره كنتى