الخامس والعشرين أمل الحياة
انت في الصفحة 5 من 5 صفحات
ما يبصلها
اجلي كل حاجه دلوقتي
هشوف كل حاجه بعدين
هزيت السكرتيره راسها باستغراب و هي بتبص لفريده و بتتفحصها و مستغربه لبسها و سنها و بطنها المنتفخة و اسر اللي ماسك ايديها بقوه
دخل اسر غرفه المكتب و معاه فريده
قعدها على كرسي مكتبه و اتكلم بحنان
ايه رأيك
ابتسمت باستغراب
اتكلم بحب و لهفه
الشركه دي بتاعتي و الملفات اللي قدامك على المكتب دي كل انجازتها من وقت ما ابتديت
قامت من على الكرسي و ابتسمت بدموع و حضنته بكل قوتها
ايه الجمال دا كله!
مش مصدقه دا من امتى
يعني دي كلها بتاعتك و انت اشتغلت بكليتك بجد و حتى لو مبقتش اكبر شركه انا هفضل ديما فخوره بيك و بكل حاجه بتعملها
مبارك عليك يحبيبي
اتكلم بعشق و هو بيحاوط خصرها
اتكلمت برقه و هي بتقعده على الكرسي
طب يلا بقى ابدأ الشغل متأجلش حاجه و انا هعقد هنا على الكنبه اتابعك
كملت بغيره و هي بتهمس جنب ودنه
هو الينفورم هنا لازم جيبه قصيره زي اللي السكرتيره لابسها برا دي
لا السكرتيره ملهاش ينفورم معين اصلا
انكمشت ملامحها بغيره و اتكلمت برقه و هي بتحرك ايديها على خده
طب هو ينفع يحبيبى تعقد كدا و اللي رايح و اللي جاي يبص عليها كدا
هااا ينفع يروحي
بلع ما في جوفه بضعف و اتكلم بهمس
لا
عايزيني اعمل ايه
فريده بغيره و هي بتق بل رقبته
يااا ست عجوزه يا شاب ولد ممكن
مسك ايديها و قعدها على رجله و اتكلم بهمس
حاضر هبقى احط اعلان في الجرايد بس لازم هي دلوقتي لحد اما الاقي
اتكلمت بضيق
ماشي يا اسر
كملت و هي بتتكلم برقه و بتقوم من على رجله
اشتغل يلا متحمسه اشوفك اوي و انت بتشتغل
قالت كلامها و قعدت على الكنبه و فضلت متابعاه بحب و هو بيشتغل
رحيل بدأت تفوق تدريجيا لاقيت تميم قاعد جانبها
اتكلم بحنان و بعض الخۏف
احسن دلوقتي
هزيت راسها بهدوء و بعض الارهاق
كانت لسه هتتكلم بس قاطعها و هو بيحط ايديه على شفايفها
شششش
بلاش تزعقي و توتري غلط عليكي و على الجنين
بصتله بدموع و اتكلمت بهدوء
انت اللي بټعصبني
لما بتعند معايا و مش بترضى تعمل اللي انا عايزاه
و انتي عايزه ايه
رحيل پحده
اطلق يا تميم
هز راسه بدموع و الم بصتله باستغراب
مسك ايديها و همس جنب ودنها
تعرفي انك وحشتني
حاولت تبعد ايديها عنه بس معرفتش
حرك ايديه التانيه على وشها بحنان و ميل على وشها و قب لها بعشق و ضمھا ليه اكتر ليأخذها معاه الى عالمهم الخاص بهم
بعد فتره من الوقت
بصلها و هي نايمه بعشق و حرك ايديه على خدها بحنان
اتكلم بدموع
مش هكون اناني معاكي اكتر من كدا
لو قولتلك هبقى بعرضك انتي و ابني للخ طر
و لو مقولتش هتفضلي كرهني و هتأذي نفسك زي ما كنتي عايزه تعملي انهارده
هد بح قلبي عشانكوا
لبس و هو بيبصلها
كمل لبس و رجع قعد جانبها
قب ل كل انش في وجهها بدموع و كأنه بيودعها
حسيت بدموعه على رقبتها و وشها
فتحت عينيها و هي بتبص لنفسها پغضب
كانت لسه هتتكلم بس قاطعها و هو بيبص لعينيها بعشق
قولتلك متتعصبيش خلاص
اللي حصل حصل
طلعنا مشاعر كتير كانت مكتومه تعرفي انا و انتي مستحيل نكره بعض مهما حصل بيننا لان قلوبنا مربوطه ببعض
كنتي وحشاني اوي و هتفضلي على طول وحشاني
بصتله باستغراب من لهجته و كلامه اللي بينفي تصرفاته
اتنهد بعمق و اتكلم بدموع و الم و هو حاسس بقلبه بيتقطع
انتي طالق يا رحيل!
يتبع.....
جمااعه مش انا قولت يوم الاحد بيكون اجازه و انتوا عارفين السبب و طبيعي منزلش انبارح
امل_الحياه
عشق_التميم
بقلم_يارا_عبدالعزيز