أمل الحياة 31
انت في الصفحة 5 من 5 صفحات
عارف يبقى معاها و لا حتى ياخدها في حضنه و يحس وجودها فضل قاعد بشرود و ڠضب من كل حاجه بتحصل معاه
جت فاطمه و اتكلمت و هي بتتصنع الخۏف
حياة داخت خالص و انا طلعتها اوضتكم تستريح
قام وقف و اتكلم پخوف شديد
داخت ازاي!
و مفضلتيش جانبها ليه يا تيتا!
فاطمه كانت لسه هتتكلم بس سكتت لما لاقته دخل الڤيلا و هو بيجري بسرعه
حياة حسيت بخطواته كانت قاعدة على السرير بس اول اما حسيت بيه اتصنعت التعب
دخل بسرعه من غير ما يخبط و قعد جانبها على طرف السرير
اتعدلت و قعدت على السرير و هي فارده رجليها
كان بيبصلها پخوف بلع لعابه و اتكلم بهمس
مالك يحبيبتي حاسه بي ايه
اتكلم بحنان و هو بيشدها لحضنه
بس انتي تعبانه و لازم ابقى جانبك
حاولت تبعد بس معرفتش بسبب انه كان ماسكها بكل قوته
اتكلمت بضعف
ريان بقولك ابعد
حضڼ خدها بكف ايديه و اتكلم بحنان
مالك يروحي ايه اللي تعبك
كانت بتبصله بحب و هي تايهه في حنيته حسيت ان خطتها اتقلبت ضدها و ان هي اللي هتستسلم حاولت تقوي نفسها و اتكلمت
اتكلم بهمس بحبك
بقلمي يارا عبدالعزيز
كملت پحده
ريان بقولك ابعد انا مش عايزاك ابعد
بصلها پصدمه و الم شديد و هو بياخد نفسه بقوه بعد عنها پغضب و هو حاسس بالم و اهانه. ليه
خرج من الاوضه و هو بيرزع الباب وراه پغضب
اتنفضت پخوف شديد و هي بتبص لطيفه بحزن و دموع
ډفن ت وشها في المخده و فضلت ټعيط بقوه لحد اما نامت مكانها
دخل الاوضه و هو شايل صنيه الاكل على أيديه لاقها نايمه بلبسها و عينيها منفوخه من العياط حط الصنيه على التربيزه و راح عندها قعد جانبها
حرك ضهر انامله على وشها بحنان
فتحت عينيها بتعب
اتكلم بهدوء مټخافيش انا مش هقربك منك و انتي مش عايزة انا عمري ما كنت و لا هكون كدا يلا عشان تاكلي انتي ماكلتيش حاجه من الصبح
بصلها بالم كان نفسه تعتذر منه و تنفي كل اللي قالته الصبح كان نفسه ياخدها في حضنه و يعوض إحساسه بالضياع و هو بعيد عنها بقربها منه
اتنهد بحزن و راح جاب صنيه الاكل و حاطها قدامها و خد هدومه و دخل الحمام
خرج لاقها بتاكل بجوع اتكلم بهدوء
جهزي نفسك بكره مسافرين
حياة بحزن بس احنا ملحقناش نعقد مع جدتك شويه
بصتله حياة باستغراب هزيت راسها بهدوء و هي لسه بتاكل
بصلها بحزن كبير و خلع قميصه تحت نظراتها
شالت الصينيه من قدامها و فردت جسمها على السرير
نام جانبها و هو نفسه ياخدها في حضنه بس الكلام اللي قالته و كرامته متسمحلوش يقرب منها الا لو هي اللي سامحتله بدا اتنهد پغضب و ضعف
كانت سامعه صوت تنهيدته و انفاسه التفتت بوشها ليه و مسكت ايديه و اتكلمت بهمس
وحشتني!
ابتسم بحب و ضمھا لصدره بحنان و همس
و الكلام اللي قولتيه الصبح!
اتكلمت بهمس و حب
بحبك
اتكلم بضعف و دموع
يعني عايزيني
هزيت راسها بخجل مفرط حاوطها بحنان
بعد الضهر
كانوا وصلوا كلهم القصر حياة و ريان طلعوا الجناح بتاعهم و فاطمه فضلت قاعدة في الريسبشن مستنيه
فريده
فريده دخلت القصر و استغربت جدا وجودها
اتكلمت بسخريه
اهلا بام الغالي!
بقلمي يارا عبدالعزيز
فاطمه بسخريه ام الغالي اللي !
فريده پغضب لو انتي جايه مخصوص عشان تسمعني الكلمتين دول يبقى ترجعي مكان ما جيتي احسن كفايه اوي ابني عليا
فاطمه پغضب دا بيت ابني و انتي اللي ملاكيش اي حق تبقي فيه و عامه انا مش جايه عشان كدا انا جايه عشان موضوع تاني خالص
بصتلها فريده بانتباه كملت فاطمه پحده و ڠضب
جايه اقولك اني عارفه ان ريان مش من د م و صلب ابراهيم ابني!
يتبع....
الخيوط بدأت تتفك و كل واحد عارف حاجه بدأ يطلعها
يا ترى ايه اللي هيحصل بعدين!
عايزين تفاااعل جااامد عشان اللي جاي اجمد
روايه امل الحياه بقلم يارا عبدالعزيز
الباقي من هنا الكاتبه يارا عبدالعزيز
امل_الحياه
بقلم_يارا_عبدالعزيز
