روايه لعبه في يده بقلم يسرا مسعد

يا اخى ..ارحم ارحم ابوس ايدك ...هتودينا فى داهيه انت نسيت آشرى ولا ايه
هز زياد رأسه بلا مبالاه لاا آشرى مين فكك....امسك دى
اخذ اسامه الكأس التى كان يشرب منها من يده وتركه زياد واتجه مسرعا يطارد سالى الفاتنه والتى كانت تبحث فى ارجاء الحديقه عن منى صديقتها
فيما كان يقف اسامه شاعرا بالسخط من تصرفات اخيه الطائشه مرددا داخله افلح ان صدق فعلا ...كان معاك حق يا جاسر ...
وقف زياد على مقربه من سالى والتى التفتت لدى سماع صوته يسألها بتدورى على مين عليا
الټفت سالى مبتسمه فى هدوء قائله لاء الصراحه بدور
على منى
ضم زياد شفتيه وتظاهر بالاسف وانا اللى قلت انى وحشتك لانى ماجتش معاكم النهارده الرحله وبتدورى عليا تسألينى ماجتش ليه
ابتسمت سالى وقالت بلباقه ماجتش ليه
قال زياد كنت تعبان سنانى كانت قايمه عليا ياسالى اووى الصبح لا كنت عارف لا اكل ولا حتى اشرب
سالى غير مصدقه بتتكلم جد
زياد امال هكون بهزر ....ماتعرفيش دوا يخففهالى مارضتش حتى اكمل العصير واديته لاسامه خفت لاتعب تانى
سالى بتأثر الف سلامه عليك تلاقى لثتك حساسه ابقى اتمضمض بمايه وملح دافيين او جيب مضمضه من الصيدليه
زياد ربنا يخليكى يادكتوره ومايحرمناش منك ....على فكره انا شفت منى مع معتز راحو الناحيه دى فى البرجولا اللى هناك دى فوق شايفاها
سالى ااه
زياد لوتحبى اجى معاكى عشان ماتبقيش عامله زى العزول وسطيهم.... شكلهم اتفقوا خلاص
ابتسمت سالى بخجل ربنا يهنيهم
زياد ويهنينا
لم ترد سالى فقال زياد ممازحا طيب ياستى يهنى كل واحد فينا سولو ارتحتى كده
سالى عادى يعنى
حاولت سالى التخلص من رفقه زياد فقالت طيب انا هروح اشوف منى
قال زياد بتصميم انا جى معاكى اصل الصراحه كنت عايز معتز وشكلى كان هيبقى بايخ لو رحت قطعت عليهم جوهم ده عشان الشغل ايه رأيك
هزت سالى رأسها موافقه وقالت اوك يلا بينا
اتجهت سالى الى اعلى الحديقه برفقه زياد فيما كان يراقبهم جاسر بعيون ضيقه شاعرا بالڠضب المتصاعد داخله ولكنه حاول السيطره عليه كى ينتبه لما يقوله يسرى الطحان
كادت سالى ان تقع فى طريقها للصعود على الارض الغير ممهده فأمسكها زياد من مرفقها سحبته سالى بهدوء من يده وقالت له طيب خليك قدامى احسن
زياد هوا انتى على طوول مضحيه بروحك كده ههههه... برضه يوم العربيه كنتى عايزه تركبى فيها ...اطلعى اطلعى
دخلت سالى المقصوره الخشبيه وقالت مافيش حد فى البرجولا
قال زياد وهو يقف عند المدخل معقول مشيوا رغم ان الجو هنا تحفه
سالى انا هنزل بقى
جذبها زياد من يدها فسحبتها سالى مسرعه فقال لها زياد خليكى الجو حلو مستعجله على ايه
خفضت سالى رأسها وقالت من فضلك يا زياد عدينى
ابتسم زياد وقال بتسليه خاېفه
سالى وهخاف من ايه
زياد طيب طالما كده ماتخليكى شويه ايه المانع نقعد سوا شويه ....فى كلام كتير نفسى ااقولهولك وانتى مش مديانى الفرصه
سالى زياد بجد كده ماينفعش مايصحش اللى انت بتعمله ده عدينى من فضلك
زياد طيب خلاص ماتزعليش ولا تضايقى روحك بس يا سالى بجد من اول مره شوفتك وانا متعلق بيكى وكل مدى بلاقى نفسى بقرب منك وعايز احكيلك عن اللى جوايا وانتى مش مديانى الفرصه
فى تلك الاثناء وصل ضيفا هاما لم يتوقعه الجميع ............................انها ..
آشرى
والتى وصلت وذهبت فى الحال لتلقى التحيه على والدها الذى كان يقف برفقه جاسر واسامه
وما ان رأها والدها حتى ارتسمت ابتسامه كبيره على وجهه واحتضنها قائلا آشرى !! مش معقول ماقولتيش انك جايه
آشرى حبيت اعملها مفاجئه يا بابى ازيك انت وحشتنى
يسرى وانتى كمان يابنتى
آشرى برقه هاى جاسر ...هاى اسامه... امال فين تالتكم
اسامه هه ااه كان هنا ومش عارف راح فين
جاسر تقريبا جاله تليفون
اسامه انا هروح ادور عليه عن اذنكم
انصرف اسامه واخذ يبحث عن اخيه قبل ان تكتشف آشرى انه بصحبه سالى
اخرج اسامه هاتفه سريعا وحاډث اخاه الاكبر قال الو جاسر بص زياد راح وره
سالى وفى الغالب هوه معاها دلوقتى ماتنزلش عينك من على آشرى لحد ما انبه زياد 
اتصل بعدها بزياد ولكن هاتفهه كان خارج نطاق الخدمه !!! رفع اسامه انظاره الى السماء يدعو الله عندها رأى سالى تقف فى المقصوره الخشبيه اعلى الحديقه وقد ميزها من لون فستانها الفريد
فى تللك الاثناء كان جاسر يحادث آشرى قائلا الشغل فى المنتجع رائع يا آشرى
آشرى ميرسى ياجاسر مبسوطه انه عجبك زياد كان بيقولى انه صعب الحاجه تعجبك
اما سالى فقد بدأت بالتملل وقالت لزياد بنفاذ صبر خلصت ممكن بقى تسيبنى اعدى
زياد مالك مټعصبه عليا كده ليه
قالت سالى پغضب لانى اكتر حاجه بكرهها هيا الكدب وان اى حد يضحك عليا او يخدعنى والحاجتين دوول انا مابسامحش فيهم وانت كدبت لما قلت ان منى هنا هيا ومعتز صح ولا انا غلطانه
اقر زياد بهدوء صح هما ماكنوش كده لكن الغايه تبرر الوسيله .انا كنت عايز
ابقى معاكى لوحدينا فى اى مكان عشان جوايا كلام كتير زى ماقولتلك
سالى