أنا مش حبيبتك

سمحتى يا مها اطلعى وسبينى لوحدى 
مها لا مقدرش اسيبك يا اوزعه 
مى قامت قعدت على السرير وقالت بدموع انا تعبت من الفقر ده بقى كل الشله بيلبسو احلى لبس ومعاهم عربيات وعيشين احلى عيشه وانا الوحيده اللى شحاته فى وسطهم 
مها يا مى احمدى ربنا على العيشه وبلاش تتبطرى على العيشه دى علشان متزلش النعمه مننا 
مى هههه نعمه فين النعمه دى ده احنا بنقضى بقيت يومنا نوم علشان منحسش بالجوع 
مها بس كفايه الستر وان مفيش حد بيطلبنا بفلوس دى اكبر نعمه انتى عارفه اصحابك دول اكترهم اهليهم عليهم فلوس بالهبل وكل شويه حد يطالبهم بفلوسهم وهما ولا هنا 
مى ياسلااااااام 
مها اه وربنا اكترهم فى بطونهم فلوس واخدنها مش من حقهم يبقى احنا نحمد ربنا على العيشه وعلى راحة البال 
مى 
مها خلاص بقى يا ميزو 
مى برضه ھموت لو مشفتش حماقى 
مها امممم هى امته الحفله 
مى بكره بليل 
مها خلاص سبيها عليا هخليكى تشوفيه وتكلميه كمان 
مى بفرحه بجد يا ميمو ازاى 
مها ههههه لا خليها مفاجئه نامى بس دلوقتى واحلمى بي 
مى شكلك هتسوحينى 
مها عيب عليكى تصبحى على خير 
مى وانتى من اهله 
وخرجت مها على اوضتها ونامت مى تحلم بمقبلت حماقى 
اشرقت شمس صباح يوم جديد فى سماء الاسكندريه بنورها الساطع 
لتبدء مليكه بفتح عيونها افتكرت جولت كل يوم تدور على شغل وقالت
مليكه يارب افرجها من عندك ووفقنى الاقى شغل انهارده 
وقامت من على السرير دخلت الحمام اخدت شاور واتوضت وخرجت لبست هدومها ادت فرضها وخرجت من اوضتها 
مليكه صباح الخير 
الكل صباح النور 
مليكه بصت لمى وقالت صحيه بدرى يعنى 
مى اه اصل انهارده يوم مش عادى انهارده هشوف ح
مها قطعتها وقالت هتشوف حنان صحبتنا 
مليكه اه ماشى 
فايزه لابسه وهتنزلى تدورى على شغل برضه 
مليكه اه يا ماما دعواتك بس معايا 
فايزه ربنا معاكى يا بنتى ويوقف ليكى ولاد الحلال 
وفى الوقت ده سمعو خبط على الباب 
قامت مليكه تجرى وفتحت الباب وقالت خير فى ايه 
الظابط احنا جاين نخرجكم من الشقه علشان صحبها عايزه 
فايزه ازاى ده عم عبده راجل طيب وعمره ما يعمل كده 
الظابط بس اللى مقدم فيكم مش اسمه عبده 
مليكه امال مين 
الظابط اسمه فهد فريد المنشاوى 
مليكه الاسم ده مش غريب عليا 
وفى الوقت ده ظهر فهد وهو ماسك السېجار الكوبى ونفخ الدخان وقال انا عملك الاسود 
مليكه ا ا انت ازاى بس الشقه دى مش ملكك انت دى ملك عم

________________________________________
عبده 
فهد هههههههه لا دى ملكى ومن شهرين وقرب على ودنها وقال ده انا هخليكى تكرهى حياتك ودى لسه فى اول اللعبه لسه التقيل جاى وراه وبعد عنها وقال للظابط نفذ يا حضرت الظابط وارمى الزباله دى فى الشارع 
الظابط حاضر يا باشا وبص للعساكر وقال ارمى الكراكيب دى فى الشارع 
فايزه وقفت قصاد البنات وقالت اللى هيمد ايديه على بناتى هقطعها ليه احنا هننزل لوحدنا 
مى بدموع وهنروح فين هنام فى الشارع 
مها راحت لفهد وقالت ابوس ايدك ياباشا بلاش تطلعنا من الشقه واللى انت عايزه هنعمله ليك 
فهد مشى ايده على خد مها وقال اللى عايزه مش هتقدرى عليه يا حلوه 
مليكه شدت مها من ايديها وقالت ابعدى عن البنأدم ده ده واحد وقح 
فهد كده طب ارميهم يا حضرت الظابط 
مليكه يلا يا ماما يلا مها انتى ومى 
وبصت لفهد وقالت اشبع بيها 
مى بدموع طب احنا هنروح فين دلوقتى 
فايزه كلمه واحده يلا من غير ما اسمع نفس فيكم 
ونزلو الاربعه من البيت 
فهد ضحك ضحكت انتصار وقال اصبرى عليا انتى لسه شفتى حاجه 
ونزل من على السلم وبص لمليكه من فوق لتحت وضحك ليها ضحكت استفزاز وركب عربيته ومشى 
فايزه مين ده يا مليكه 
مليكه ده اللى حكيت ليكى عليه 
فايزه اللى ضربتيه بالقلم
مليكه امممم
مها احنا دلوقتى هنروح فين ولا هنقعد فى الشارع 
مى لالالا استحاله نقعد فى الشارع 
فايزه بصت لمى وقالت شوفتى اخرت بطرك على العيشه اهو هنام فى الشارع افرحى بقى 
مليكه مش وقته الكلام ده يا ماما 
فايزه مفيش غير نروح عند عمك ممدوح
مليكه لالالا يا ماما بلاش ده ابنه مش كويس 
مها ومراته وبنته بتعتبرنا خدامين عندهم 
فايزه قدمكم حل تانى ما احنا ملناش غيره دلوقتى 
كلهم بصو لبعض وقالو لا 
ووقفه تاكسى وراحو لفيلا ممدوح 
فى شركة فريد المنشاوى
وصل فهد للشركه ودخل مكتبه واتصل على السكرتيره 
فهد ابعتى ليا باسم حالا
سهر حاضر يا فندم 
وقفلت سهر مع فهد وبلغت باسم 
وبعد شويه دخل باسم المكتب عند فهد 
باسم خير يا فهد 
فهد اقعد يا باسم 
باسم غريبه انت شكلك انهارده مبسوط ولا